Aksaray'ın 2.İlçelik Esaretinden Kurtulmasında Emeği Geçenler: 7

ALİ GENÇ
ABONE OL

 Cuma’dan devam.

   Bu günde Aksaray Gazeteciler Cemiyetinin 1987 yılının Ramazan Bayramı gazetesinde ilk kıvılcımın çakılmasından 1933-89 yılları arasında Aksaray’ımızın hiç hak etmediği asla ve asla da hak etmeyeceği 56 yıl süren 2. İlçelik esaretinden kurtarılmasını sağlayan 3578 sayılı kanunun 15 Haziran 1989 günü TBMM’sinde kabul edilmesine kadarki tüm safhaların içinde can dostum, kardeşim ve meslektaşım Gazeteci-Yazar merhum Çapan Tekeli ile birlikte bulunan olarak il olmamıza katkısı olanları ve bu aradaki şahit olduklarımı  Cuma günkü  yazıma kaldığım yerden aşağıda devam ediyorum.

 ÖZ AL’IN 1987’NİN EKİMİN SONUNDA ÖĞLEDEN ÖNCEKİ ADANA MİTİNGİNDE BOŞ MEYDANI GÖRÜNCE BOZULAN MORALİ AKSARAY’IN DOLU MEYDANIYLA YERİNE GELMESİYLE VİLAYET MÜJDESİ GELDİ!

     1983’ün Ekim ayının son haftasında sabah partisinin Adana mitinginde meydanın boş olmasıyla morali bozulan ANAP genel başkanı merhum Turgut Özal’ın Aksaray mitingi için geldiğinde ise Vilayet olmamızın baş mimarlarından merhum Mehmet Altınsoy’un isteğiyle kadim dostlarından ilimizin eski Ziraat Odası Başkanı İsmet demir, Ekecik Tol köyünden merhum Rıza Yılmaz, Demirci kasabasından Sami Altın’ın ortak çabasıyla hınca hınç dolan meydanı görünce bozulan morali yerine  geldi.

  Bu moralle benimde o anı tespit eden ve vilayetlik yıl dönümlerinde kullandığı fotoğrafı çektiğimde meydandaki o zaman 2 olan tarihi binaları görüp bunların ne olduklarını  Mehmet Altınsoy’a sorması.

   Merhumunda bunların Aksaray’ın Vilayet konakları olduğunu belirtmesiyle Aksaray’ın daha  önce il olduğun bilmediğini fakat” İktidar olur isek Aksaray’ı il yapalım.” Sözünün verildiği mitingi yukarıda belirttiğim gibi objektifiyle tespit eden, 1987 yılının Ramazan Bayramı gazetesinde ise tarafımdan 1980 Genel Nüfus sayım sonuçları kitaplarından faydalanarak hazırlanan,1985 Genel Nüfus sayımından sonra ise güncellediğim Aksaray’ın o zamanki Türkiye’nin 67 olan ilinin 31 ilinin merkez ilçesinin hem nüfusundan fazla nüfusa sahip olduğunu.

  Yüz ölçümümüzün de onlardan büyük olmasını kanıtlayan belge ile ilk kıvılcımın çakılmasını merhum Çapan tekeli ile birlikte sağlayan.

     İl olma kanunun kabul edildiği 15 Haziran gününe kadarda kamuoyu oluşturulması için 2 yıl boyunca bu seri yazımda isimlerini belirttiğim bizlere karınca, kararınca maddi ve manevi katkıda bulunanlarında desteğiyle aralıksız olarak çıkartılan tüm gazetelerin yayınında bizzat bulunan.

     Vilayet olmamızdan sonrada 1983’ün 24 Aralık’ına kadar Gazeteci-Yazar merhum Çapan Tekil kardeşimle  geçirdiği elim bir trafik kazasında yanında bulunan Mimar Ahmet Taner ile  vefatından sonra ise şimdiye kadar aralıksız bu çalışmaları yılda 8 defa devam ettiren olarak il olmamıza katkı sağlayan herkesi eksiksiz olarak bu seri yazımda belirtiyorum.

TBMM’Sİ DİNLEYİCİ LOCALARINDA UYUMAK YASAK OLDUĞUNDAN YORULAN KIZIM REMZİYE’Yİ UYANIK TUTAMADIĞIMDAN  POLİS BİZİ SEYİRCİ LOCASINDAN ÇIKARTINCA KARŞILAŞTIĞIMIZ ANAP GURUP BAŞKAN VEKİLİ MERHUM RAŞİT DALDAL BİZİ KOR DİPLOMAT LOCASINA ÇIKARTTI!!!

   Türkiye Büyük Millet Meclisi İç Tüzüğü görüşülürken ilimiz milletvekillerine mutlaka değiştirilmesini istediğim maddelerden biriside seyirci locasındakilerin ayakları uyuşsa bile  bacak, bacak üstüne atamamaları ve bir anlıkta olsa bağırlarının geçmesi halinde bile olsa asla ve asla uyumamalarıydı.

   Bu milleti dışlayan despot madde Cuma günkü yazımda birlikte TBMM’sinin Seyirci locasından Aksaray’ın 56 yıl süren 2. İlçelik esaretinden kurtularak il olmasını sağlayan kanunun görüşmelerini takip etmek için birlikte çıktığımızı belirttiklerimle beraber  görüşmelerin yapılmasını beklemek üzere seyirci locasında otururken sabahın ilk otobüsüyle Ankara’ya gitmek için yola çıktığımız o zaman 11 yaşında olan kızım Remziye  yorulduğundan sürekli  olarak uyuyordu.

  Her uyumasında Polis beni kızımı uyandırmam için ikaz ediyordu.

   Birkaç sefer kızımı uyandırmama rağmen uyumasını önleyemeyince Meclisten çıkarken Mevla’mızın izni ile ANAP Grup Başkan vekili Milletvekilimiz merhum Raşit Daldal ile karşılaşıp durumu kendisine iletince beni kızımla birlikte bu sıkıntıların yaşanmadığı Kor diplomat locasına çıkarttı.

   Kanunun kabul edilmesini kızımla birlikte oradan takip ettik.

   Kanunun kabul edilmesinin ardından aşağıya indiğimizde karşılaştığımız Başbakan Özal ve  Mehmet Altınsoy’un elini öperek teşekkür ettikten sonra Raşit beyin odasına gittik orada vilayet yıl dönümlerinde yayınladığım fotoğrafla da ortaya koyduğumuz gibi merhum Aksaray’ı arayarak il olduğumuz müjdesini verdi.

   Aksaray’ın 1933-89 yılları arasında hiç hak etmediği 56 yıl süren 2. İlçelik esaretinden kurtulabilmesi için en önemli katkıdan herkesin kendi cürmünce katkıda bulunanların yanında bu çalışma esnasındaki gördüklerim, karşılaştığım ve yaşadıklarım konusunun bu seri yazımın bu gün ki 7.sine kadar belirttim.

     Çarşamba günü ise nasip olursa bu seri yazımda 1933-89 yılları arasında 56 yıl süren 2. İlçelik esaretinden kurtulmamızı sağlayan kanunun TBMM’sinde ki görüşmelerini ve oylanarak kabul edilmesini dünya gözüyle görenleri yazacağım.

     Kul hakkının ve bu bilinçle mutlu istikbalimizin teşviki için tarihe ’de not düşmek maksadıyla kaleme aldığımı bu seri yazının Çarşamba günkü yazımda 30 yıl,6 ay öncesinin birinci ağızdan anlatılması nedeniyle önemlidir.!!!

   Bu öneminden dolayı başta ilimizin mülki Amiri Vali Ali Mantı, Belediye Başkanı Evden Dinçer, Milletvekilleri İlknur İnceöz, Cengiz Aydoğdu, Ayhan Erel Ramazan Kaşlı İGM başkanı Mehmet Tüzün başta olmak üzere iktidar ve muhalefet partilerinin il ve ilçe teşkilatlarıyla ilimizin ve ilçelerimizin Meslek Odaları ile  STK yetkilileri tarafından gereği için önemle takibi dileğiyle.

   Rabbim Yar ve Yardımcımız Olsun.

   Devamı Çarşamba’ya.