Tadını Çıkart Vatandaş

Seçim tarihinin ve partilerin adaylarının açıklanması ile birlikte vatandaşın evi, iş yeri bayram meydanına döndü resmen. Hani bayramdan bayrama gelen misafirler gibi bir anda beş yılda bir kapımızı çalanlar ile hasbihal etmeye başladık. Kimisi gerçekten normal zamanda da halkın içindeydi, o adaylara hiç sözüm yok, selamım çok. Lakin birde yüzünü, sesini unuttuklarımız var ya onlar! Onlar birden bire gökten zembille inmişçesine düştüler halkın kucağına. Kırk yıllık dostmuşçasına kucak kucağa fotolar valla helal olsun diyorum. Senelerce gün güneş yüzü görmeyip de bir anda sokaklarda akşamı sabahı etmek zor olsa gerek. Korkuyorum güneş görmemiş gözler ışık alerjisi olacak diye.

Yine de seviniyorum ben bu duruma, seçimde olmasa pek bir yalnız kalıyordu vatandaş. En azından eğlence çıktı, şenlik oldu. Malum Ramazan zaten iş güç yok, bu bahane ile uyanık kalıp gelenle gidenle sohbet ediyorlar, vakit geçiriyorlar. Aslında biz de insanmışız diye hissediyorlar.

İşin şakası tabi benim bu latifelerim, lakin vatandaş bu durumdan bir hayli rahatsız. ‘’Türk geleneklerine göre kapıya gelen misafire güler yüz gösterilir de ses etmiyoruz’’ diyor kiminle konuşsam. Seçimden seçime vatandaş olmaktan, seçimden sonra unutulmaktan, aranıp sorulmak bir yana vatandaş olarak bizim işimiz düştüğünde bile ulaşamamaktan pek bir şikayetçiyiz diyorlar. Bu seçim gezileri esnasında verilen sözlerin vatandaşın gözünde hiçbir hükmü yok! Bayramdan bayrama hatır soran akraba, arkadaşlar gibi, seçimden seçime hatır soran vekil adaylarının da gönüllerinde hiçbir hükmü yok. Artık vekil olup meclise kimler gider bilemiyorum ama bir tavsiyem var herhangi bir erken seçim ihtimaline karşı bu vekillerin halkla bağlantıyı koparmaması. Yoksa bir dahaki seçime halkın sabrı taşmış olabilir ve ziyarete gelenlere bu sözleri hatırlatabilir.

Derya Özaba

Komşu Köyün Delisi