Önce insan olmak
Nedir insanı mükemmel kılan değerler? Erdemlik, temiz ahlak, iyi ve güzel düşünce,
merhamet duygusu, güvenilir olma, sevmek, saymak, hoş görmek, affetmek, yardım
etmek, kederi ve mutluluğu paylaşmak, Vefa göstermek, sebat etmek, incitmemek,
kırmamak gibi insani değer insanın varoluşuna uygun bir yaşam sürmesi için yaşatması,
sergilememesi gereken özelliklerdir.
Temiz ahlaklı olmalı insan.. Güzel ve temiz ahlak bir neslin temeli, insana değer verme
manası taşır… Olur ya toplumda kendini takdim ederken ahlakıyla ön planda olmak..
İyi ve güzel düşünmeli insan… Güzel ve iyi düşünenin gördükleri güzel olur..
Hayatından lezzet almak için güzel düşünmeli… Düşündüklerini hayata geçirmeli,
hayatını anlamlı kılmak için…
Merhamet kanatlarını kuşanmalı insan… Taviz’i merhametten ayıracak kadar feraset
sahibi olmalı. Yeryüzündekilere merhametle yaklaşmalı insan.. Ki yarın kendisine Allah
tarafından yapılacak merhameti beklemek için.. Sağlam mozaik’inin harcı olan
güvenirliliğiyle olmalı insan.. Güvenilir insan deyince ilk akla gelen Muhammed’ül Emin
lakaplı peygamber efendimiz gelir. Güven duymak ve güvenilir olmak hayatının bir
parçası olmalı insanın. Toplum nezdinden de Allah katında da güzel bir mertebeye
ulaşmak için…
Sevgi dolu olmalı insan… Karşılıksız sevmeli her şeyi… Sevdiği kadardır insan.
Kendisini sevdiği kadar sevmeli etrafındakilerini. Bencillikten uzak, riyasız, pervasız,
karşılıksız sevmeli insan… Verecekse almadan vermeli insan. Mevkisine, makamına,
yaşına, cinsiyetine bakmadan sevmeli insan… Milliyetine, ırkına, diline, rengine
bakmadan sevmeli… İnsan olmanın gereği olarak sevmeli, insan olduğu için sevmeli….
Hoşgörülü olmalı insan.. Tamirci olmalı, hatayı yüzüne vurarak değil, usulünce
söyleyip uyarmalı… Dost biriktirirken yüreğindekini yansıtmalı bulunduğu ortama…
Dostluğu sevgiyle yoğururken, hoşgörüyle köprüler kurmalı hayata… İzzet ve onurunu
çiğnetmeden gösterdiği hoşgörüyle bahar estirmeli etrafına… Tüm çirkinliklere format
çekmeli insan… Yarınlara umut vaat etmeli hoşgörüsüyle… Güzel bir hayat ve temiz bir
yaşam için…
Affetmeyi bilmeli insan.. Susmayan vicdanının sesini duyurarak affedebilmeli.. Kör
gözlerle görmesi, sağırlaşan yüreğiyle duyması, katılaşan kalbini yumuşatarak
affedebilmeli insan… Kem düşünceye direnerek, içinde büyüttüğü şeytanlarıyla
savaşarak affetmeli insan… Ve kim bilir belki de içine kök salmış zeytin dallarını sağa
sola uzatarak affetmeli..
Affetmeli her şeye rağmen.. Zihninde beslediği intikam duygusuna gem vurmak için….
İyilik yapmalı herkese… Balık bilmezse Halik’ın bilmesi için… Kederi ve mutluluğu
paylaşabilmeli insan… Paylaşabilmeli mutluluğunu paylaştığı gibi keder ve tasalarını…
Paylaşarak kurtulmalı yalnızlığından….Dertleriyle dertlenmeli insanın… İliklerine kadar
işlemeli bunu..Hissettirmeli yalnız olmadıklarına… en ümitsiz anlarında belirivermeli
yanı başlarında….Arasında Okyanuslar, Sınırlar olsa bile… Ördüğü duvarları yıkarak
köprüler kurmalı insanlara ulaşmak için… Özgür olmalı insan….
Bir duruşu olmalı insanın..Vakarını güvenle yad etmek için… Bir gülüşü olmalı
insanın.. Gülüşünden çiçekler toplamak için.. Yüreği olmalı insanın… Bir tarafı efe olup,
özgürlük naraları atmak için… Onuru olmalı insanın… Esarette onursuzca yaşamaktansa,
özgürlüğü uğruna ölmek için… İnsan olmalı insan… Her şeyden önce olması gereken
şeydir insani değerler taşıması.. Ne olacaksa olsun, öncelikle kendisi olmalı insan.. Her
sabah yeni sabahları olmalı insanın.. Yeni umutları, yeni dostları olmalı…
Hasılı önce insan olmalı… İnsanca yaşamak için….