Bir insanın torun sahibi olması ve bu gizemli hazzı tatması hakikaten Tanrının bir armağanı olarak görülmelidir. Allah; bu sevgiyi herhalde boşuna vermemiş
Bakınız torunun gücü nelere hâkim oluyor:
*Evin kızı kocaya kaçıyor; ailesi evlatlıktan reddediyor, torun dünyaya gelince aile ne kadar katı olursa olsun barışılıyor,
*Çocuğuna hiç sevgi ve şefkat göstermeyen ebeveynler torunlarını baş tacı yapıp ellerinden ve dillerinden düşürmüyorlar,
*Çocuklarına bayramlarda bile harçlığı esirgeyen bazı ebeveynler torunlarına gelince kesenin ağzını sonuna kadar açıyorlar,
*Çocuklarının haklı isteklerini dahi yerine getirmeyen ebeveynler torunlarının isteklerini sıkıyorsa yapmasınlar. Torunun gücü bal gibi yaptırıyor,
*Torun bulunan evlerde kederden ziyade neşe ve muhabbet hâkim oluyor,
*Torun sahibi insanlar; yaşlandıklarının farkına vardıklarından dolayı hayatı daha anlamlı ve yararlı kullanmaya başlıyorlar,
*Kötü alışkanlıklara sahip ve bunun tiryakisi olan insanlar; en azından torununa kötü örnek olmamak ve onların kötü anılmalarını önlemek adına bu alışkanlıklarından vazgeçebiliyorlar,
*Torun özürlü de doğsa, sonradan da özürlü hale gelse ona olan sevgi ve ilgi hiç değişmemektedir,
*Belki en yakını da olsa kıvırır ama torununa gerektiğinde organlarını bağışlamayacak bir insana şahsen rastlamam.
Tüm bunlar bizlere gösteriyor ki Allah; bu torun sevgisini ve gücünü boşuna vermemiş. Şükürler olsun bunu veren Tanrıya ve ne mutlu bunu tadanlara.
Sevgi ve Saygılarımla
YORUMLAR