Bir çocuğun büyüklere saygısı

  Yazıyı yazan bir ilköğretim 3 sınıf öğrencisi. Ben yazıyı geçtiğimiz günlerde okuyunca çok hoşuma gitti. Hatta düştüğü notta sakın ha bunu annem ve babamdan birisi yazdı sanmayın. Onlar sadece düzeltti demiş. Bende bu yazıyı sakladım, hiç dokunmadan sizlerle paylaşayım. 3 sınıf öğrencisi büyüklere saygıyı nasıl tarif ediyor.
 
    “İnsana sevgi ve saygı dinimizin emri ahlaki değerlerimizin temel taşıdır. Küçüklere sevgi, Büyüklere saygı, güzel ahlaktır ve ibadet sayılır. Nitekim Peygamberimiz (sav); “ Küçüklerimize merhamet etmeyen, büyüklerimize saygı duymayan bizden değildir” buyurmuştur. (Tirmizi 7/155)
   
    Yüce Rabbimizin diğer varlıklardan farklı olarak insanlara bahşettiği en güzel özelliklerin başında sevgi, saygı ve merhamet duyguları gelir. İnsan ancak bu yüce duygular sayesinde mutlu olabilir. Bizlere düşen yüce Allah’ın emrettiği, Peygamber Efendimizin yaşayarak gösterdiği şekilde hareket ederek, yaşlılarımıza saygı ve hürmet etmelidirler. İyilik yapan iyilik bulur. Seven sevgi görür. Saygılı olan saygıyla karşılanır. Atalarımız bu gerçeği “Bugün bana yarın sana; etme bulma dünyası ” sözleriyle özetlemişlerdir. 
 
     Küçüklerimize sevgi, şefkat ve merhamet, onların ruh sağlığının korunması ve gelişiminde, zekâ ve karakterlerinin oluşumunda önemli bir etkendir.
     
 Yüce Allah (c.c.) çocuklarımızı sevmeyi, şefkat ve merhamet etmeyi ve en iyi şekilde eğitmeyi emretmiştir. Çünkü çocuklarını eğitmeyen güzel ahlak değerleriyle yetiştirmeyen toplumların geleceğinden umudu olamaz Küçükler sevgiyi ve sevmeyi büyüklerinden öğrenirler. Bu noktada Sevgili Peygamberimiz.(s.a.v.) bize örnek olmuştur. Bizler de çocuklarımıza ve gençlerimize örnek olmalıyız.

       Sonuç
     
 Sevgi ve saygı, büyüklerle küçükler arasındaki uçurumu yok eden, muhabbet bağını kuran fevkalade bir iksirdir. Büyükler küçüklere sevgide, küçükler de büyüklere saygıda kusur etmemeli. Dinimiz, insanların birbiriyle görüşüp konuşmalarına, toplum halinde yaşamalarına büyük bir önem vermiştir. İnsanların birbirleriyle geçinmelerinde samimiyet, tevazu, sadelik, zorlanmama, karşılıklı yardım, nezaket, saygı, sevgi ve hayırseverlik bir esastır. Medeniyetin ve huzurun temelini karşılıklı sevgi ve saygı meydana getirir. 
       
 Bu özellikten yoksun olan bir toplumda sıkıntılar baş gösterir, kin ve düşmanlıklar görülür. O halde insanlar birbirlerini sevmeli ve saymalı, gençler yaşlılara, bilmeyenler bilginlere ve bildiğini paylaşıp öğretenlere, çocuklar anne-babalarına, öğrenciler öğretmenlerine, cemaate iştirak edenler imamlarına hürmet ve saygı göstermelidir.
     
  NOT: Sakın bu yazımı annem ve babam yazdığını düşünmeyin, onlar sadece cümlelerimi düzelttiler. 
       
Anne babası yazmasada anne baba eğitimi çok mükemmel görünüyor. Ailedeki eğitim ne kadar önemli buradan anlaşılıyor. Bu gün bu şekilde yazıyı kaleme alacak kaç tane çocuğumuz ve gencimiz çıkar? Ben çıkmasını çok istiyorum, Allah sayılarını artırsın.