İnsan neyi seviyorsa onu yapmalı

      İnsanlar, özlerinde iyilik varken neden kötülük yaparlar? Neden özlerine ihanet ederler? Kaliteli insan olabilmek çok mu zordur? Öncelikle, insan olabilmenin ilk adımları ve eğitimi çocuklukta başlar. İyi insanlardan oluşan

      aile, çevre (mahalle, arkadaş vb.) ile ortam (yaşanılan ülke, eğitim olanaklarının kalite ile seviyesi vs.) yetişmekte olan çocukların iyi insanlar olabilmelerini sağlayan temel unsurlardır. Bu unsurlar; ne kadar doğru, olması gereken ölçülerde sağlanır ve uygulanırsa, o çocuklara o kadar yarar sağlayacaktır. Tersi (özetle kötü örnekler) olduğunda, çocukların iyi insanlar olabilmeleri zorlaşacaktır.

       Özellikle aileler çocuklarına; “çok çalış, sınavlarda başarılı ol, şu mesleği seç, başarılı olabilmek için daha az oyna vb.” sözleriyle, onları doğru yetiştirdiklerini zannederler. Yanlıştır. Bitmez tükenmez bu hatalı söylemler, o çocukların kendi istek ve arzularını, ihtiyaçlarını (arkadaşlarıyla birlikte olmak, oynamak vs.) asla karşılayamaz. Bu ihtiyaçlarını bastırmak zorunda kalan çocukların psikolojileri de kolayca bozulabilmektedir.

      Aileler çocuklarına : “Evladım; ne olursan ol, önce insan olabilmelisin. Doğru, adil ve vicdan sahibi olmak her şeyden önemlidir. Diğer insanlarla birlikte yaşayacağını asla unutmamalısın. Onlarla hayatı paylaşmak zorundasın. Evde, sokakta, okulda, iş yerinde, yani her yerde insanlarla birlikte olacaksın. İyi insan olanları diğer insanlar da sever. Olmayanları ise kabullenmez. Özetle; önce iyi insan, sonra da ne istersen (tahsil, meslek, iş vs.) onu yapmalısın” demelidir.

      Aynı söylemler eğitimciler tarafından öğretim sürecinde sürekli işlenmelidir. Belli bir süreden sonra, bu eğitimi almış olan çocuklar kendi yollarını kolayca bulacak, büyük olasılıkla da toplumlarına iyi insanlar olarak katılacaklardır.

      Giordano Bruno’nun günümüze kadar gelen “İKİ ŞEY” (iyi, kötü, kaliteli ve kalitesiz insanlar) hakkındaki sözleri, değerlerinden hiçbir şey kaybetmemiştir! Dün yazdığımın benzeri iki şey.

     İki şey ‘Kalitesiz İnsan’ın özelliğidir: 1- Şikayetçilik 2- Dedikodu

     İki şey yanlış yapmanı engeller: 1- Şahıs ve olayları akıl ve kalp süzgecinden geçirmek 2- Hak yememek

      İki şey insanı ‘Nitelikli İnsan’ yapar: 1- İradeye hakim Olmak 2- Uyumlu Olmak

     İki şey geri bırakır: 1- Kararsızlık 2- Cesaretsizlik

     İki şey kaşif yapar: 1- Nitelikli çevre 2- Biraz delilik

     İki şey ömür boyu boşa kürek çekmemeni sağlar: 1- Baskın yeteneği bulmak 2- Sevdiğin işi yapmak

     İki şey başarının sırrıdır: 1- Ustalardan ustalığı öğrenmek 2- Kendini güncellemek

     İki şey başarıyı mutlulukla beraber yakalamanın sırrıdır: 1- Niyetin saf olması 2- Ruhsal farkındalık

     İki şey milyonlarca insandan ayırır: 1- Sorunun değil, çözümün parçası olmak 2- Hayata ve her şeye yeni (özgün, orijinal, farklı) bakış açısıyla yaklaşabilmek

      İki şey gelişmeyi engeller: 1- Aşırılık (mübalağa, abartı, ifrat) 2- Felakete odaklanmış olmak

     İki şey çözüm getirir: 1- Tebessüm (gülümseme) 2- Sükut (susmak)

     İki şeyin değeri kaybedilince anlaşılır: 1- Anne 2- Baba

     İki şey geri alınmaz: 1- Geçen zaman 2- Söylenen söz

     İki şey ulaşmaya değerdir: 1- Sevgi 2- Bilgi

     İki şey “hayatta önemli olan her şey” içindir: 1- Nefes alabilmek 2- Nefes verebilmek