Mahir hocamın ardından

Aksaray ilimizin duayen gazetecisi Yeni Aksaray gazetesi sahibi ve eğitimci Rahmetli Mahir Südemen hocamın vefatının 13 yıl dönemi 3 Eylül 2011 yılı münasebeti ile kendisini rahmetle anıyor, Allah'tan mekanı cennet olsun diliyorum. Gazeteciliğe ve köşe yazarlığına 45 yıl önce rahmetli beni teşvik ederek başlattı. Yani gazetecilik serüvenim rahmetli hocamla başlar. Çıkardığı gazetede haftalık yazılar yazmaya başladım. Daha sonra İstanbul serüvenim başlamıştı, bir gün geldiğimde sohbet ettik bana, “ Babiıali’den ders aldığın belli, şimdi adam gibi gazeteci olmuşun” dedi.
       
 Rahmetliyi eski kuşaklar çok iyi bilirler, o bir Aksaray’ın babı alisi idi. Onu tanıyanlar çok iyi bilir ve hiç unutmazlar. Hocam çoğu konularda ilimize yön vermiş bir şahsiyettir. Onun fikirleri hiçbir zaman ölmez.
     
  İnsanlarda vefa diye bir şey olmalı, bir insan ölünce unutulmamlı. Dolayısı ile kendisi ile güzel sohbetlerimiz oldu ve güzel fikirler sunarak bizlere büyüklük yapardı. Onun bir deha idi ve çoğu insan ondan fikir alırdı.
     
 Ben askerden sonra Aksaray Belediyesinde zabıta memurluğuna başlamıştım. Kendisinin siyaset de bir yeri vardı ve Ana Vatan partisinden Belediye meclis üyesi iken Memiş Akın'ın sayısı az olduğu için koalisyon olmuşlardı.
   
   Gazeteye geldiğimde onun bir masası vardı, hemen orada çikilotası ve çekeri olurdu. Onu çıkarır ikram ederdi. Bana genel olarak Zaptiya derdi, her gördüğü yerde zaptiya hitap eder halımızı hatırımızı sorardı.
     
 Gazetecilikte bir eksikliğimiz olduğu zaman ona sorar ve fikirlerini alır onun engin görüşlerinden istifade ederdik. Ben şahsen gazeteciliğe başlamam ve devam etmemde onun fikir ve düşüncelerinden çok istifade ettim.
       
Hocam yazılarında genel olarak toplum meselelerini, örf ve adetlerimizi yazarken, dün nasıl yaşadık ve yaşıyorduk konularını dile getirirken yeni nesile geçmişi hatırlatmaya çalışırdı.
       
Eskilerin konuşmalarını ve yaşamlarını gündeme getirerek, eskileri yaşatarak günümüz insanlarına hatırlatırdı. Yani unutulanları hatırlatarak yaşanmasına sebep olurdu. Yani toplumdan hiç kopmayan olaylar onun ana hedefi idi.
     
 Zaten toplumdan kopmaması ve onları bizlerle paylaşması, eğer bugün unutulmadan yaşıyorsa bu bilgi birikimlerini bizlerle paylaşmasıdır. O kadar hatıra olacak yazıları var ki, anlatamam.
     
  Rahmetli hocam bir öğretmen edası ile yazdığı yazılarda çocukların yetişmesinde aile terbiyesinin çok önemli olduğuna vurgu yapardı. Devletimizin yapacakları ve yaptıklarından çok ailelerin çocuklarının eğitilmesi ve terbiye edilmesi önem arz ediyor. Bunun en başını çekende manevi eğitimden çocukları uzaklaştırmamak çok önemli. Kısacası ile tekrar rahmetli Mahir hocamı minnetle anıyor kendisine Allah'tan Rahmet diliyorum.