Yaşamayı öğrenebilmek

       Yaşamanın farklı yaşayış tarzları vardır. Bazıları yüce Rabbımın emrettiği gibi yaşamaya çalışır, bazıları parasının durumuna göre yaşar, bazıları edep ve haya çerçevesinde yaşarken, bazıları edep ve haya durumunu unutur hayvan gibi yşamayı tercih eder. Bu yaşam meselesini genişletebildiğiniz kadar genişletebilirsiniz. İşin aslı adam gibi yaşamak, yadam adam olmadam adam örünüp yaşamak durumudur.

      Adam gibi  görünüp insanları aldatarak ve kandırarak yaşayanlar aslında insanları kandırdıklarını zannedeler ama asıl kendisi kanmaktadır. Hiçbir kimse ahmak ve saf değildir. Saf zannettiğiniz çok insanlar aslında sizdenden akıllıdırlar.

      Başkalarını enayi sanarak yaşamaktansa herkesle kardeşcesine geçinmek varken.  Neden hep birbirimizin ayağına çelme takmakla meşgül oluruz anlamış değilim. Rızkı verende alanda Allah değil mi? Neden şu üçbeş günlük dünya için birbirimizi kırarız?

      Valla ammada aldattım, ne enayi deriz ama birgün onunda hesbını veremeyiz. Hırs ve adavet insanları üzmeye ve kırmaya meylettiği için insanlar birbirini kırmaktadır. Aslında iyi düşünsek 5 dakikalık ilerisi için garantisi olmayan ömrümüz için neden birbirimizi salak yerine koyarak aptal zannederiz? Aslında asıl aldattıklarımız değil aldanan kendimiziz.

     Birbirimizle kardeş gibi yaşamayı öğrenmek varken neden hep birbirimize madik atma peşinde koşarız bunu anlamış değilim. Gelin kardeşce Yunusun dediği gibi, “ sevelim, sevilelim, dünya kimseye kalmaz.”

    Aslında biz insanlar kuşlar gibi uçmayı balıklar gibi yüzmeyi öğrendik ancak kardeşçe yaşamayı unuttuk sözünün anlamı hakkında bilgi vermek isterim.

      İnsan her geçen gün gelişen teknoloji ile birlikte kendilerini geliştirmişler ve doğadaki birçok varlığı taklit etmeyi başarabilmişlerdir. Ancak insanlar bu konuda sağladıkları başarıyı insan ilişkilerini kuvvetlendirmekte gösterememişlerdir.

    İnsanoğlunun sahip oldukları imkânlar ve gelişmişlik düzeyi her geçen gün artmaktadır. Bu durum ise insanların her an biraz daha fazla gelir elde etme isteği ile dolmasına ve bu sebeple de çıkar savaşlarına dönüşmektedir. Günümüz dünyası öyle bir hal almıştır ki, devlet liderleri ve ordular kendi çıkarları için insanları gözlerini kırpmadan öldürebilmekte, güçlüler güçsüzlükleri sonuna kadar sömürmektedir.

    İnsanlara gerekli olan özünde paradan çok insanlıktır. Fakat günümüzde bu durum unutulmuş ve insanlar kardeşlik içinde yaşamaktansa daha zengin olarak yaşamayı tercih etmişlerdir. Tüm dünyadaki insanların yapmaları gereken en önemli şey bu çıkar savaşından vazgeçerek insanca ve kardeşçe yaşamayı öğrenebilmektir.

     Kuşlar Gibi Uçmayı, Balıklar Gibi Yüzmeyi Öğrendik Ancak Kardeşçe Yaşamayı Unuttuk.

      Dünyadaki parasal güç ortada iken, günlük yaşamımızdaki güçlerde aynen bunun gibidir. Zengin garibanı, patron işçisini ezerken, alakası olmayan insanlarda birbirini psikolojik olarak ezmektedir.

     Gelin dört günlük dünyada düşman olmak yerine kardeş olarak yaşayalım. Parada, pulda, makam ve mevkide bir gün son bulacaktır. En güzeli herşeyimiz ile kardeş olup birbirimizi sevelim. En önemliside ahlaklı yaşamaktır.